همسنگر!
یادمان باشدمردم آن روستا،آن ده،مردم آنجا که مامیرویم"خدایی" دارندکه با"آن خدا"آنان رابه"ما""حاجتی" نیست...
نیکی هایمان را بر آنان "منتی" نیست که هر آن "خدمتی" که کردیم در حق "خویشتن خویش" است...
یادمان باشد!
ما میرویم از "خویشتن" رها شویم آنان "آزادند"...