ثبت نام در اردوی جهادی

با نام و یاد خدا

امام به ما آموخت که انتظار در مبارزه است

آری به راستی که این ما هستیم که باید به سمت حضرت با شتاب حرکت کنیم راهی بهتر از جهاد برای رسیدن به حضرت عشق سراغ دارید هر کار برای رضای خدا یعنی جهاد!
گروه جهادی معبری به آسمان برای اردوی جهادی نوروز 91 در استان کرمانشاه ثبت نام به عمل می آورد.
جهت ثبت نام به سه روش ذیل می توانید عمل کنید:
1- برقراری تماس با شماره های زیر:

09195358119
09351030198
09192297852

2- ارسال پیامک به سامانه پیامکی گروه جهادی به شماره 2000066134
متن پیام به شرح ذیل:
نام و نام خانوادگی
شماره تماس
شغل
در صورت دانشجو بودن حتما قید شود

3- از طریق وبلاگ گروه
درقسمت نظرات همین مطلب اطلاعات خواسته شده را وارد کنید
نام و نام خانوادگی
شماره تماس
در صورت دانشجو بودن حتما قید شود
پست الکترونیکی

بعد از ثبت اطلاعات با شما تماس  گرفته خواهد شد و مراحل نهایی ثبت نام صورت می پذیرد.

ضمنا این وبلاگ به صورت موقت تا زمان راه اندازی سایت اصلی قرارگاه جهادی معبری به آسمان در دسترس کاربران عزیز می باشد.

دل نوشته شهید امیر حاج امینی

دل نوشته خود را از این طریق برای ما بفرستید

سلام بر خدا و شهیدان خدا و بندگان پاک و مخلص او :

بعد از مدتها کشمکش درونی که هنوز هم آزارم می دهد،برای رهایی از این زجر به این نتیجه رسیدم،و آن در این جمله خلاصه می شود:

(‌خدایا عاشقم کن)...

از اینکه بنده بد و گناهکار خدایم سخت شرمنده ام،و وقتی یاد گناهانم می افتم آرزوی مرگ میکنم..............

فرازهایی از توبه نامه شهید 13 ساله(علیرضا محمودی)

بار خدایا از کارهایی که کرده ام به تو پناه می برم از جمله :

از این که حسد کردم...
از این که تظاهر به مطلبی کردم که اصلاً نمی دانستم...
از این که زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم....
از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم....
از این که مرگ را فراموش کردم....
از این که در راهت سستی و تنبلی کردم....
از این که عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم.....
از این که در سطح پایین ترین افراد جامعه زندگی نکردم....
از این که منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند....
از این که شب بهر نماز شب بیدار نشدم....
از این که دیگران را به کسی خنداندم، غافل از این که خود خنده دارتر از همه هستم....
از این که لحظه ای به ابدی بودن دنیا و تجملاتش فکر کردم....
از این که در مقابل متکبرها، متکبرترین و در مقابل اشخاص متواضع، متواضع تر نبودم....
از این که شکمم سیر بود و یاد گرسنگان نبودم....
از این که زبانم گفت بفرمایید ولی دلم گفت نفرمایید.
از این که نشان دادم کاره ای هستم، خدا کند که پست و مقام پستمان نکند....
از این که ایمانم به بنده ات بیشتر از ایمانم به تو بود....
از این که منتظر تعریف و تمجید دیگران بودم، غافل از این که تو بهتر از دیگران می نویسی و با حافظه تری.....
از این که در سخن گفتن و راه رفتن ادای دیگران را درآوردم....
از این که پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کنند....
از این که از گفتن مطالب غیر لازم خودداری نکردم و پرحرفی کردم....
از این که کاری را که باید فی سبیل الله می کردم نفع شخصی مصلحت یا رضایت دیگران را نیز در نظر داشتم....
از این که نماز را بی معنی خواندم و حواسم جای دیگری بود، در نتیجه دچار شک در نماز شدم....
از این که بی دلیل خندیدم و کمتر سعی کردم جدی باشم و یا هر کسی را مسخره کردم....
از این که " خدا می بیند " را در همه کارهایم دخالت ندادم....
از این که کسی صدایم زد اما من خودم را از روی ترس و یا جهل، یا حسد و یا ... به نشنیدن زدم....
از ......

مقاومت

امام به ما آموخت که انتظار در مبارزه است.

شهید مرتضی آوینی

با ذکر صلوات بر محمد (ص) و آل محمد (ص) روی لینک کلیک کنید

لینک دانلود

منتظر واقعی .....

آیا به صرف اینکه در کنج خانه بشنیم دعا کنیم وظیفه خود را انجام داده ایم؟ دیگر بر ما تکلیفی وجود ندارد؟ مگر در زمان حضور امامان دعا نمی کردند ، مگر نه اینکه روز عاشورا  گروهی دست به دعا برداشته و برای پیروزی آن شهید دعا کردند؟ آیا دعای آنان به اجابت رسید و سر حسین (ع) و یاران با وفایش به سر نیزه نرفت؟ و اگر به جای دعا ، نصیحت و نامه نوشتن به امام (ع) مردان و زنان آن زمان به یاری خون خدا می شتافتند زینب (س) ناظر ذبح العظیم می بود؟ و اگر مردم بعد از فتنه سبز عصر خویش به یاری ولایت نشتافته بودند ، عاشورایی دیگر در انتظار منتظران نبود؟ وهمچون بازماندگان روز عاشورا بر سر وصورت خود خاک شرمندگی نمی ریختیم؟ منتظر واقعی کسی است که به یاری حق بشتابد و با دعا خود ساخته شود و با عمل ثابت کند دیگر امام خود را در ظهر عاشورا تنها نمی گذارد و قلب آن یار سفر کرده را از خود مطمئن سازد که جان و آبروی خود در کف دست قرار داده و پیشکش قدوم مبارکش کند .....